Dag 24 – White House en Back in NYC

Op de thee bij Obama! Dat gaan we vandaag doen. En hij moet haast thuis zijn, want vanavond geeft hij een speech over Irak vanuit The White House. We nemen de bus vanaf onze camping om 8.40 uur en zijn ruim op tijd bij The White House. Onderweg (wat is het weer warm!) komen we nog langs The J. Edgar Hoover Building van de FBI. Wij hebben de tour gescheduled om 11.00 uur, maar als we om half elf ons aanmelden kunnen we al doorlopen. Er zijn allemaal mensen die vragen of ze naar binnen mogen, maar ze krijgen allemaal het antwoord dat ze een reservering moeten hebben. Toch wel cool dat wij door mogen lopen en dat er allemaal mensen aan het hek staan te fotograferen. We moeten door twee controles waar Secret Service Agents onze paspoorten controleren met de gegevens die ze al hebben van ons. Onze namen zijn bekend bij The White House!Waarom het twee keer moet weet ik niet, maar we zijn binnen. Er mag echt bijna niets mee naar binnen dus we moeten ons waterflesje snel leeg drinken voordat we door de X-ray gaan. Telefoons mogen wel mee, maar moeten uit. Fotocamera’s mogen niet mee naar binnen. Het is een self guided tour en in elke kamer staan medewerkers die wat toelichting kunnen geven. Het interieur van The White House lijkt op een paleis. Erg mooie, meestal marmeren kamers met vaak klassieke inrichting. We komen o.a. in de Library, The Blue, Red en Green Room en in de State Dining Room en overal hangen portretten van eerdere presidenten, sommige al meer dan 200 jaar oud. In de State Dining Room worden vaak speeches voor de open haard opgenomen. Alle kamers zijn nog in gebruik en het geeft een bijzonder gevoel om er rond te lopen. Leuk is ook een foto van Obama die met zijn dochter ergens in de gang van The White House aan het tafeltennissen is. Helaas heeft Obama het zelf te druk om ons persoonlijk te ontvangen, maar het was een bijzondere ervaring om zo dichtbij te zijn. Na ongeveer een uur zijn we weer buiten. Het was echt de moeite waard. Het is een mooi gebouw van binnen, maar vooral de gedachte om in het bekendste gebouw van de wereld te zijn maakt het bijzonder. En ons bezoek is vereeuwigd in de Visitor Access records! Om een uur of één zijn we weer terug op de camping, wat goed uitkomt want als we na tweeën zouden vertrekken, moesten we een halve dag extra betalen op de camping. We vertrekken naar New York en komen onderweg door Delaware (staat nr. 11). De reis gaat zeer voorspoedig en we hebben totaal geen file. Vanuit de camper kunnen we nog even een blik werpen op Manhattan. Om half acht rijden we het terrein op van het hotelletje wat op ongeveer een half uurtje van Moturis afligt. Morgen dus lekker relaxed opstaan en de camper inleveren, maar eerst laten we nog even wat chinees eten komen op de hotelkamer.

Dag 23 – Warm, warmer, warmst

36 graden is het vandaag. Hoewel Richard nog wel even naar Washington had gewild, ziet de rest van de familie dat vanwege de hitte niet zitten. En achteraf is dat ook maar goed ook, want het was wel erg warm vandaag. We zijn dan ook de hele dag bij het zwembad gebleven. Behalve Monique want die heeft een groot deel van de dag de camper opgeruimd en schoongemaakt (hulde!). Bij het zwembad kwamen we nog wat Nederlanders tegen die ongeveer hetzelfde rondje hadden gemaakt als wij. Zij gaan vrijdag terug en hadden een jongetje van 8 jaar, waar Iris en Susan lekker mee in het zwembad gespeeld hebben. Verder is er niet veel te melden vandaag, behalve dat de stroom nog even uitviel begin van de avond. Na een telefoontje met de assistance hebben we de stoppen gevonden en die waren inderdaad doorgeslagen. Dus gelukkig doet de airco het weer! Verder zijn we helemaal lekgestoken door de muggen hier in Washington. Vooral Monique is de klos. Nu snappen we ook dat al die Amerikanen binnen zitten ’s avonds. Wij stoken echter nog één keer een kampvuur aan met al het hout wat we nog hadden; een waar vreugdevuur!

Dag 22 – Washington DC in de hitte

Vandaag gaan we Washington in (staat nr. 10)!! Vanaf de camping vertrekt er een bus naar het dichstbijzijnde metrostation. Vanaf dat station stappen we op de Green Line (wat is de metro schoon vergeleken met NY!) en een uur na vertrek van de camping staan we in hartje Washington. We lopen eerst naar het Capitol. Op de weg er naar toe komen we al verscheidene monumenten tegen (Navy, General Meade), Washington lijkt wel een groot monument. Het Capitol ziet er prachtig uit tegen de blauwe achtergrond. Het is toch wel een groot gebouw. Helaas is het op zondag gesloten, dus we kunnen er niet in. Vanaf het Capitol lopen we de Mall op. Omdat het zo warm is, besluiten we om het Air and Space Museum in te gaan. Het museum is gratis en dat is toch wel bijzonder voor zo’n mooi museum. Het is niet supergroot, maar je kunt er rustig een hele dag besteden. In de ontvangsthal staat de capsule van Apollo 11, kun je een stukje van de maan aanraken en hangt The Spirit of Saint Louis. Wij doen het in 3 uur, en doen ook niet alle zalen aan. Wel gaan we naar zowel het planetarium als naar het Imax theater, waar we mooie voorstellingen zien over een reis naar de sterren en een over de Hubble telescoop in 3D. Om een uur of half 3 lopen we weer naar buiten, tegen een muur van warmte. We nemen eerst een echte Amerikaanse lunch en lopen rustig verder over de Mall, maar in de zon is het eigenlijk gewoon niet te doen, zo warm. Uiteindelijk zijn we rond een uur of 4 bij The Washington Monument, waar we omhoog gaan naar ruim 150 meter hoogte. Vanaf het monument heb je een prachtig uitzicht alle kanten op. Omdat er verder geen hoge gebouwen in Washington zijn, kun je ver kijken en zien we o.a. het Pentagon, The White House en natuurlijk The Capitol. En wat nog mooier is, het hele gebouw is airconditioned! Als we weer buiten zijn, willen we alleen nog het Lincoln Monument zien. Dat is ook nog een aardige wandeling, maar die kan helemaal in de schaduw. Ondertussen komen we nog langs het WW2 monument waar we lekker even een kwartiertje met de voeten in het water zitten. Het Lincoln monument maakt ook veel indruk (groot!) en het is daar behoorlijk druk. Dan hebben we allemaal genoeg van wandelen en de warmte, maar het dichstbijzijnde metrostation (Foggy Bottom) is ook nog bijna een half uur lopen. Daarvandaan nemen we de metro naar College Park en een taxi naar de camping. We hebben echt schitterende dingen gezien, maar het was eigenlijk te warm voor zo’n bezoek. Daarom eten we snel even wat en duiken we nog lekker even het zwembad in om acht uur, voordat de meiden gaan slapen.

Dag 21 – Naar Washington

Vandaag rijden we van Elizabethtown in Pennsylvania naar Washington. Op zaterdag is er een grote markt in Elizabethtown waar we eerst nog heen willen, maar als we daar aankomen blijkt het onmogelijk om een RV te parkeren. Jammer, maar we rijden dan maar direct door naar Washington. Het is niet zo’n lange reis. We komen langs Baltimore en om een uur of één rijden we de camping op. Eigenlijk is het nog niet echt Washington, maar is het nog Maryland (staat nummer 9). We checken in en krijgen een ‘premium’ plek toegewezen, eentje met een zitje en een bestraat terrasje met grasveld. Het is erg warm als we de camper ‘hooken’. Vandaag was het ongeveer 30 graden en voor de aankomende dagen voorspelt men zo’n 35 graden, dus dat wordt afzien in DC! Het heeft niet zo veel zin om vandaag nog Washington in te gaan, dus we gaan lekker bij het zwembad zitten. Cherry Hill is een grote camping en het ziet er behoorlijk vol uit. Het valt ons op dat er veel campers een soort affiche hebben met daarop vermeld ‘restoring honor’. Het blijkt dat er vandaag een soort manifestatie is van radicaal recht om ‘Amerika in ere te herstellen’ met o.a. een toespraak van Sarah Palin. Hebben wij weer, zitten we tussen de rechtse rakkers! We hebben er verder gelukkig geen last van, maar ik ben wel blij dat we de camping al lang geleden gereserveerd hebben en dat de manifestatie vandaag was en niet morgen als wij DC in gaan. Vanaf de camping vertrekt regelmatig een bus die mensen afzet en oppikt bij een metro die vervolgens naar hartje Washington rijdt. We kopen vandaag vast kaartjes voor morgen en zijn er klaar voor om de stad te verkennen!

Dag 20 – Een dagje relaxen in Pennsylvania

Na de drukke dag van gisteren, hebben we eerst lekker uitgeslapen. We doen de deur open en het is echt fantastisch weer. Vandaag wordt het zo’n 28 graden en er is geen wolkje aan de hemel. Deze camping is echt super, de beste tot nu toe. Hij heeft snel en stabiel internet, is mooi aangelegd en we staan half onder een boom, dus zon en schaduw. Bovendien heeft de camping een prima zwembad, dus we besluiten na de brunch om te gaan zwemmen. We hebben het zwembad zo’n beetje de hele dag voor ons zelf en vermaken ons daar uitstekend. Iris en Susan zitten de hele dag in het water en aan het eind van de dag hebben ze nog 2 (Amerikaanse) vriendinnetjes gemaakt waarmee ze samen dingetjes opduiken. Monique heeft haar boek uitgelezen en hoewel we eigenlijk nog wel even op pad wilden vandaag, zijn we lekker op de camping gebleven. Om een uur of zes hebben we de barbecue aangestoken en lekker kippenvleugeltjes en hamburgers geroosterd. Na het eten een spelletje gedaan met z’n allen en het kampvuur aangestoken. Dat is toch wel een erg leuk aspect van kamperen in de USA, elke avond een knetterend kampvuurtje. We hebben enorm genoten van een lekker dagje luieren aan het zwembad. Morgen vertrekken we richting Washington en worden het weer een paar drukkere dagen.

Dag 19 – Van Finger Lakes naar Pennsylvania en Hersheypark

Het is vandaag al weer tijd om de spullen te pakken en verder af te zakken. Het is mooi weer vandaag en de rit door Pennsylvania is mooi. Het landschap is behoorlijk bergachtig en met een licht bewolkte lucht er achter zorgt dat voor mooie plaatjes. Onderweg komen we een Walmart Superstore tegen en aangezien we nog wat boodschappen moeten hebben, stoppen we daar even. Er is ook nog een Applebee’s bij, dus daar doen we de lunch. Om een uur of vier rijden we de camping op in Elisabethtown, niet te ver van Lancaster. Het is opnieuw een KOA camping en deze ziet er zeer verzorgd uit. Lang blijven we er echter niet, want we willen graag met de zogenaamde sunset admission (halve prijs van 17.00 tot 22.00 uur) naar Hersheypark, een all american pretpark. Hershey ligt vlakbij Elisabethtown en is vooral beroemd om de chocolade fabriek. Hershey repen is in Amerika wat Verkade repen in Nederland zijn. Rondom het thema chocoladereep is er van alles te doen in Hershey, waaronder het pretpark. Behalve dat er wat chocoladerepen rondlopen en dat je er repen kunt kopen, is er in het park niet veel te merken van het feit dat het een themapark is. Het is eigenlijk een redelijk standaard pretpark wat veel wegheeft van Sixflags. Heel veel achtbanen. Het is heerlijk weer en als het donker wordt, ontstaat er een leuke sfeer met alle lampjes aan. We ‘doen’ 2 achtbanen, maar de tweede is een beetje te veel voor Susan. Hij ging ook wel heel hard. We gaan ook in een kabelbaantje, een soort grote draaimolen en de meiden gaan in een grote zweefmolen. Vlak voordat het park dicht gaat taaien we af en om half elf zijn we terug op ons stekje. Het is een lange dag geweest en iedereen heeft de pijp leeg.

Dag 18 – Watkins Glen State Park

Het is vandaag weer een bewolkte dag, maar wel nagenoeg droog. Pas aan het eind van de dag trekt het helemaal open. We konden wel gewoon lekker buiten ontbijten, want ondanks de wolken is het heerlijk buiten, zo’n 25 graden. Na het ontbijt gaan we naar Watkins Glen State Park. Het is slechts 10 minuutjes rijden naar de lower entrance. Watkins Glen State Park is een enorme kloof die in 10.000 jaar ontstaan is doordat er een rivier doorheen loopt. Inmiddels is de kloof zo’n 30 meter diep en ongeveer 2½ mile lang. Het is een trail waarbij er ongeveer 800 treden beklommen moeten worden. De slimmere onder ons beginnen aan de upper entrance zodat je alleen hoeft af te dalen, maar wij beginnen onderaan. Gelijk vanaf het begin is het echt ongelooflijk mooi. Het ziet er allemaal heel idyllisch uit met watervalletjes, bruggetjes en mooie groene begroeiing. Het moet ook gezegd worden dat het heel mooi aangelegd is met alleen natuurlijke materialen die geen afbreuk doen aan de natuur. Al met al is het een wandeling waar wij zo’n 2 uur over doen. Je valt van de ene in de andere verbazing, zo mooi is het. De foto’s geven lang niet zo goed weer hoe mooi het is. De hele sfeer, de vochtigheid, de lichtinval, alles laten een onvergetelijke indruk achter. Het is ook helemaal niet zo druk wat bijdraagt aan de ervaring. Aan het eind van de kloof kun je een shuttle bus terug nemen naar het begin. Richard zou het liefst de wandeling terug nog een keer doen, maar Iris en Susan hebben genoeg van de 787 treden. We eten nog even een hotdog en rijden vervolgens het stadje Watkins Glen binnen. Dit ligt aan één van de Finger Lakes; Seneca Lake. Verder is het ook gewoon een leuk klein oud stadje, met oude gebouwen en we komen nog een hele leuke winkel tegen waar Richard nog een mooie jas koopt. Daarna rijden we terug naar de camping want we hadden de meiden beloofd dat ze vandaag mochten zwemmen. Dat doen we dan ook, maar niet nadat we nog even op het springkussen geweest zijn. Monique doet ondertussen de was. Na de zwempartij steken we de barbecue aan en roosteren we lekkere burgers en kippenvleugeltjes. Het is ook inmiddels echt barbecue weer geworden, want het is helemaal open getrokken. Dat wordt een fris nachtje maar eerst nog even warmen aan een knapperend kampvuurtje.

Dag 17 – Van de Adirondacks naar de Finger Lakes

Vandaag redelijk vroeg uit de veren voor de langste reisdag van de vakantie; van Lake Placid in de Adirondacks naar Watkins Glen in de Finger Lakes Region. Een rit van 550 km waar we zo’n beetje de hele dag over doen. Om 18.00 rijden we de (KOA) camping op. Onderweg hebben we een spatje regen gehad, maar overwegend prima weer. De rit door de Adirondacks was prachtig. Wat een mooi natuurgebied is dat. Het is een beetje zoals je je Canada voorstelt, groene bergen, riviertjes over rotsige bodem en af en toe een meertje met naaldbomen er naast. Als we uit de Adirondacks komen, gaan we even van de snelweg af om nieuwe fotocamera’s voor Iris en Susan te kopen en te tanken. We vervolgen onze weg en komen langs Rotterdam. Daarna slaan we af en lunchen we bij Dunkin Donuts. Monique maakt ook haar eerste kilometers achter het stuur van de camper en het landschap van de Finger Lakes doet ons denken aan de Midlands in Engeland. ’s Avonds eten we pizza uit de diepvries (en Ben&Jerry als toetje!) en stoken we weer een kampvuurtje op voor het slapen gaan.

Dag 16 – Lake Placid en watervallen

Het bleef vannacht aardig doorregenen, maar toen we vanmorgen, na lekker uitslapen en een pannenkoeken ontbijt naar buiten stapte, was het bewolkt maar droog. We hebben eerst een wandelingetje over de (prachtige) camping gemaakt. De camping ligt aan de Ausable rivier. Vanaf de camping kun je een hike langs de rivier maken. We dalen af naar de rivier en komen direct bij een mooie waterval uit. De Ausable blijkt een behoorlijk woest stromende rivier te zijn. De hike is soms behoorlijk lastig (zeker voor de meiden) en het is soms behoorlijk klauteren en klimmen, maar wat een mooie wandeling! De natuur hier is echt prachtig. Na zo’n 1½ uur zijn we terug bij de kamper en vertrekken we naar High Falls Gorge. Ook een punt in de Ausable, maar dan met een echt hoge waterval. Het totale verval (in 4 trappen) is zeker 50 meter. Er langs hebben ze een makkelijk begaanbaar pad gemaakt met enkele mooie uitzichtpunten en bruggen. Het uitzicht is soms adembenemend mooi. Na de tour kunnen Iris en Susan op zoek naar (edel)stenen. We kopen een zakje met stenen verrijkte aarde en ze krijgen allebei een zeefje mee. Bij een stroompje kunnen ze vervolgens de aarde zeven en blijven de stenen over. Ze vinden allebei een aantal mooie stenen en een speerpunt en we kopen voor allebei nog een kettinkje waar ze de mooiste steen in kunnen doen. Ze zijn er de hele dag helemaal enthousiast over. We rijden door naar Lake Placid waar je goed kunt zien dat het een Olympisch stadje is. Het ademt de olympische sfeer nog uit. Zo komen we langs de oval en zien we meer olympische gebouwen. Het stadje ligt mooi tussen twee meren (Lake Placid en Mirror Lake) en staat vol met hotels en winkeltjes. We kopen er nog wat souvenirs en drinken bij Starbucks nog een lekkere koffie. Na wat rondtouren rijden we terug richting camping en eten we in een restaurantje dichtbij de campground (een Adirondack burger!). We steken als we terug zijn nog snel het kampvuur aan en zitten voldaan rond het vuur. Het is de hele dag droog gebleven en we zijn blij dat we besloten hebben toch nog een dagje hier te blijven. De Adirondacks zijn mooi!

Dag 15 – Van de White Mountains naar de Adirondack Mountains

Vandaag is een reisdag. We gaan van de White Mountains in New Hampshire naar de Adirondack Mountains in New York. Er tussen in ligt Vermont, waar we dus ook doorheen komen (staat nummer 7). Als we uit North Conway vertrekken is het grijs en begint het wat te spetteren. Vanaf dat moment zal het vandaag niet meer droog worden. Wat een regen! We gooien de camper nog even vol met benzine in North Conway en vertrekken richting de Adirondacks. We komen eerst door Crawford Notch State Park, een prachtige weg met ruige bergen, beekjes en watervalletjes. Af en toe mooie vergezichten. Na een tijdje passeren we Hotel Mount Washington, een groot wit gebouw wat aftekent tegen hoogste berg van de White Mountains, Mount Washington. Het hotel is behalve heel mooi, ook een historische locatie, want hier in Bretton Woods, is het IMF opgericht (o.a. door Churchil). We rijden steeds verder omhoog en passeren de grens met Vermont. Deze staat kenmerkt zich vooral door veel groen, landbouw en bergen. Halverwege onze reis hebben we een stop ingelast bij de Ben&Jerry IJsfabriek. Daar worden rondleidingen gegeven en kun je een gratis ijsje krijgen. Als we daar aankomen, zien we aan de parkeerplaats al dat het enorm druk is. Na even geluncht te hebben op de parkeerplaats, lopen we de fabriek binnen. Er staat een enorme rij voor de ijsverkoop en het blijkt dat er pas weer plaats is in de rondleiding die over een uur begint. Gezien het feit dat we ook nog best een stuk moeten rijden, zien we daar maar vanaf, helaas. We lopen wel even door de ontvangsthal, de winkel (waar we natuurlijk wel 2 bekertjes ijs halen) en rondom de fabriek, waar ook het één en ander te doen is. Daarna vervolgen we onze weg. We willen bij Burlington de ferry nemen over Lake Champlain, maar als we daar aankomen is hij net weg, hebben wij weer. Op advies van de veerpont meneer nemen we een dorpje verderop een andere ferry. Een leuk boottochtje van een halfuurtje. Omdat we helemaal voorop de veerpont staan, lijkt het vanuit de camper net of we zelf varen, heel bizar. Aan de overkant van het meer zijn we weer in de staat New York. Dan is het nog een uurtje rijden naar Wilmington, vlakbij Lake Placid. Als we aankomen gaan we eerst nog even eten. We komen in een restaurantje, wat helemaal is ingericht in wintersferen, inclusief een kerstboom en dito verlichting. We eten daar een heerlijke roast beef stoofpot, een winters gerecht. En dat smaakt prima, want door alle regen en donkere luchten lijkt het wel een beetje winter (ook als is het nog 24 graden). We twijfelen erg of we morgen gelijk weer door zullen rijden, want ook voor morgen wordt nog wat regen voorspeld, maar in overleg met Iris en Susan besluiten we toch nog een dag te blijven en desnoods in de regen wat dingen te gaan bekijken. Het valt wel lekker in slaap met dat getik op het dak.

Dag 14 – Kanoën

Vandaag hebben we eigenlijk maar een ding op het programma: Kanoën! We hebben twee tweepersoonskano’s geboekt om 11.00 uur, voor een 8 miles tocht. De kano verhuurder is op loopafstand van de camping, dus na rustig opstaan lopen we er naar toe. Bij de balie verkopen ze allerlei accessoires voor het kanoen, zoals een waterdichte tas voor USD 10. Maar dat vinden we toch een beetje te duur. Een tocht van 8 miles blijkt tussen de 4 en 5 uur te duren, dus dat gaat wel ongeveer de hele dag duren. Gelukkig is er een bakker in de buurt, dus we halen nog snel even wat broodjes voor onderweg. We worden in een busje weggebracht naar een punt in de Saco River waar we gedropt worden. We moeten zelf maar zien hoe we de kano’s in de rivier krijgen, maar het gaat allemaal prima. Monique en Iris zijn team 1 en Richard en Susan team 2. Het is echt ongelooflijk mooi. Een prachtige rivier door de bergen, met veelal naaldbomen langs de kant. Het weer is prima, half tot zwaar bewolkt en een graad of 25. Niet te warm, niet te koud. Af en toe wordt de rivier een beetje ondiep en lopen we vast. Dan stappen we even uit om de boot vlot te trekken, of duwen we ons met de peddels los. Soms wordt de rivier smaller en ontstaat er een stroomversnelling. Dat zijn de leukste stukjes! Eén keer maken Richard en Susan flink wat water als we bijna kapseizen. Even de boot op de kant, om hem leeg te maken, en we gaan weer verder. Bij de laatste echt lastige stroomversnelling gaat het mis. Monique en Iris slaan om. Iris in paniek en de tas helemaal vol met water. Daar gaan de fotocamera’s en de telefoon. Was toch niet zo’n slechte investering geweest, zo’n waterdichte tas… Daarna ging de reis gewoon weer verder en hebben we nog veel genoten van het gepeddel in de natuur. Om een uur of vijf waren we bij de finish en waren we moe, maar voldaan. Even opfrissen en snel naar de Walmart gegaan om een nieuwe fotocamera te kopen. Daarna zijn we naar Settlers Green gegaan, een mega outlet shopping mall met veel (merk)winkels en superlage prijzen (geen btw in New Hampshire). We hebben daar snel een pizza gegeten en zijn naar de Gap outlet store geweest. We zijn daar bijna 1½ uur binnen geweest en hebben twee grote plastic zakken vol kleren gekocht voor ieder wat. We hadden graag nog wat andere winkels bezocht, maar om negen uur ging alles dicht. Ach ja, we hebben onze slag geslagen. Morgen wordt een reisdag.

Dag 13 – De bergen in.

Vanmorgen voor het laatst ontbeten in Massachusetts. Het is weer prachtig weer en na het ontbijt vertrokken naar New Hampshire (staat nummer 6). Hoe verder de weg vordert, hoe meer het heuvelachtig wordt. We rijden echt over prachtige wegen, met bergmeertjes en dennenbomen, en af en toe mooie huizen tussen de bomen. Het is niet zo’n lange rit (in totaal zo’n 3 uur) en halverwege stoppen we bij een meertje even om te lunchen. Gewoon de stoelen er bij pakken, broodrooster inpluggen en eten maar, heerlijk. Onderweg komen we een Hannaford supermarkt (onderdeel Delhaize) tegen en daar doen we nog wat noodzakelijke boodschappen als melk,brood en muffins. Om een uur of 14.00 rijden we het campingterrein in North Conway op. De camping die we eigenlijk wilden was volgeboekt, maar deze camping blijkt een prima alternatief te zijn. We krijgen een prima plek in het bos en we gaan eerst maar even de camping verkennen. Grenzend aan de camping is een strandje aan de Saco rivier, een rustig kabbelend riviertje met kristalhelder water. Richard gaat met Iris en Susan gelijk maar zwemmen in de rivier, terwijl Monique nog even een was wegdraait. Daarna komt Monique ook. Het water in de rivier is heerlijk, niet te koud. We kopen snel een band, want het is heerlijk om je met de stroming van de rivier een stukje te laten meevoeren. Susan is met een schepnetje op zoek naar beestjes. Als we aan het strandje zitten, komen er veel kanovaarders voorbij. Dat gaan we morgen ook doen! Het is echt prachtig hier, dus we genieten met volle teugen. Het avondmaal bestaat uit pasta en rauwkost salade, dus een gezonde en voedzame maaltijd. Na het eten hebben Iris en Susan nog vriendinnetjes gemaakt en lekker in de speeltuin gespeeld. Vanavond moeten we voor het slapen gaan alle spullen buiten opruimen, elke avond wordt deze camping bezocht door ZWARTE BEREN!!! Dit is geen grapje, wij zijn blij dat we een camper hebben en niet zoals onze buren in een tent slapen.

Dag 12 – Boston!

We hadden de wekker gezet op 7:45, maar om één of andere reden ging die niet af. Gelukkig werd Richard om 8:05 wakker, dus met een beetje stress, konden we de trein van 9:35 in Newburyport halen. Na een uurtje met de trein stapten we uit in North Station. Na 5 haltes met de metro (wat is de metro hier schoon vergeleken met NY!) stapten we uit bij Arlington. We zijn door het Public Garden en Boston Common gewandeld. Public Garden is prachtig aangelegd met veel bloemen en je kunt er met de Swan Boats varen (hebben we niet gedaan). Boston Common is een wat groter park waar je heerlijk kunt relaxen, picknicken en met de voeten in de Frog Pond kunt afkoelen.
Een prima begin van de stadstrip. Daarna hebben we een stukje van The Freedom Trail gelopen en o.a. op Granary Burying Ground geweest, met onder andere het graf van Samuel Adams en John Hancock, twee ondertekenaars van de Declaration of Independence. We zijn verder gelopen langs Old Town Hall naar Faneuil Hall en Quincy Market. Quincy Market is een super gezellig winkelgebied met allerlei leuke winkeltjes, waaronder een nagebouwd Cheers. De market zelf is een grote food court. Daar hebben we lekker geluncht (Richard clam chowder en lobster roll, Monique Japans en de meiden pizza).
We hebben geshopt (o.a. bij Gap inkopen gedaan) en uiteindelijk waren we rond 16.00 uur in de haven, waar we op de Duck Boat tour zijn gestapt. De Duck Boat is een amfibie voertuig die een rondrit/vaart maakt door Boston. Wel een aparte belevenis om in en auto te zitten die even later vaart. We hadden een goede captain die er een leuke draai aan gaf.
Na de rondrit zijn we opnieuw wezen eten bij Quincy Market (Dick’s Last Resort), een restaurant met opzettelijk onbeschofte obers. Was erg grappig. Sommige gasten kregen een papieren muts met een belediging er op (“I still wet my bed” stond er bij Susan op). Na het eten terug gelopen naar North Station waar om 19:40 de trein terug naar Newburyport vertrok. Al met al een prima dagje Boston met opnieuw prachtig weer.

Dag 11 – Zwemmen, shuffleboard en kreeft eten

Lekker uitgeslapen! Het weer is weer heerlijk, zo’n 30 graden met een briesje en half bewolkt. Prima weer om op de camping een dagje te relaxen. De wasserette is naast het zwembad, dus we gaan lekker naar de pool en Monique gooit af en toe wat kwartjes in de wasmachine / droger. ’s Middags hebben we een uurtje shuffleboard gespeeld. Er is een shuffleboard baan op de camping en het is een soort combinatie van sjoelen en curling. Je moet met een soort stok een schijf wegduwen en zorgen dat ie in een veld eindigt met veel punten. Je kunt ook de schijf van de tegenstander wegkaatsen. Monique en Iris hebben 2 keer gewonnen van Richard en Susan. We waren al een paar keer langs een restaurant gereden op weg naar de camping met een groot bord: Steak and Lobster. Aangezien we overmorgen landinwaarts gaan, werd het toch de hoogste tijd om kreeft te eten. Dus we zijn naar dat restaurantje gereden. Richard, maar ook Iris bestelden kreeft en Monique een lekkere visschotel (Suus een cheeseburger). Na één hapje vond Iris het toch niet zo lekker, maar het is wel stoer dat ze het geprobeerd heeft. Uiteindelijk heeft Monique de kreeft opgegeten en heeft Iris van de visschotel gesnoept. Toen we de rekening kregen, moesten we even twee keer kijken. Een kreeft kost echt maar 17 dollar! Daarna hebben we een echte Amerikaanse traditie geprobeerd; we hebben een doggy-back meegenomen met de restanten van de visschotel en frietjes. Of we het op gaan eten weet ik niet, maar we wilden het gewoon een keer meemaken. De dag afgesloten met een goed kampvuur. Morgen gaan we Boston in!

Dag 10– Newburyport en Walvissen

Vannacht heeft het aardig geregend, maar toen we vanochtend opstonden scheen de zon uitbundig. Het beloofde een warme dag te worden, wat goed uitkomt, omdat we whale watching op het programma hebben. We hebben de picknick tafel in de schaduw geschoven en lekker rustig ontbeten. Daarna zijn we naar Newburyport gereden, wat zo’n beetje om de hoek ligt. Daar hebben we eerst een half uurtje rondgereden om de plaatsen te zien waar we 2 jaar geleden ook al geweest zijn (zoals de scholen en het huis van kennissen waar we toen geweest zijn). Wat staan hier toch een mooie huizen! Uiteindelijk hebben we de camper in het centrum geparkeerd bij het Whale Watch gebouw en hebben we bij Starbucks een lekkere koffie gedronken. We zijn wat winkeltjes in geweest in het gezellige centrum en om één uur konden we aan boord van de Prince of Whales voor de Whale Watch trip. De boot was ongeveer half vol, dus we konden een prima plek uitzoeken op het upper deck. Toen we de haven uitgingen spotten Richard en Iris al een zeehond en na ongeveer 1½ uur varen bereikten we de plek waar de walvissen zijn (Jeffreys Ledge). Daar hebben we al gauw een uurtje rondgevaren en net toen ik dacht dat we helemaal geen walvissen zouden zien, verschenen er twee vinvissen! Dit zijn de op één na grootste dieren op aarde en zijn ongeveer 20 meter groot. Ze komen een paar keer boven om adem te halen en maken dan een diepe duik om een minuut of 5 onder te blijven. De kunst is, om ze na die 5 minuten weer te spotten. Dit lukte een paar keer prima, zodat we ze goed (en dichtbij) konden zien. Echt een geweldige ervaring om zulke dieren in het echt te zien! Daarna keerden we om en zijn we terug gevaren naar Newburyport. Toen we een kwartiertje op de terugweg waren, kwamen we als bonus nog een school Dolfijnen tegen. Volgens de bemanning gebeurt dit maar eens in de vijf trips, dus daar hadden we geluk mee. De dolfijnen vinden het erg leuk om een beetje om de boot heen te spelen en ze zwommen een tijdje met ons mee. Superleuk om te zien, vooral de meiden genoten hier van. Opeens kwam er toen mist opzetten en om een uur of 6 waren we terug in Newburyport. Al met al een zeer geslaagde trip. We hebben ons even opgefrist in de camper zijn gaan eten bij de Black Cow, een restaurant met een terras op een vlonder die de haven overkijkt. Hier hebben we twee jaar geleden ook gegeten en omdat je daar zo mooi zit, wilden we graag nog eens terug. Opnieuw prima gegeten en om een uur of acht waren we weer terug op de camping (eten in de USA duurt nooit zo lang). Wat is Newburyport toch een mooi en schattig plaatsje! In overleg met Iris en Susan hebben we besloten om een extra dagje in te lassen op deze plek en niet morgen, maar overmorgen een dagje Boston te doen. Dus morgen wordt weer een dagje relaxen, zwemmen (in het zwembad of aan het strand) en misschien wel mini-golfen.

Dag 9 – Heksen en strand

Vanochtend regende het toen we wakker werden. Op zich niet zo erg, omdat we toch gingen rijden, alleen alles nat inpakken is niet zo fijn. Gelukkig hadden we het meeste gisterenavond al in de bagageruimtes gelegd, zoals de stoeltjes. Door de regen voor het eerst binnen ontbeten en daarna de spullen gepakt. Om een uur of 10.30 reden we het terrein af, met als eerste doel Salem. De Tomtom stuurde ons dwars door Boston heen, dus de skyline hebben we al even kunnen bewonderen. Rond 12.00 uur vonden we gemakkelijk een parkeerplekje in Salem. Salem staat bekend om de zogenaamde Witch Trials. In 1692 zijn hier 19 mensen opgehangen vanwege hekserij. Er heerste een soort massahysterie in dit dorp wat leidde tot dit drama. Sindsdien staat Salem bekend als een heksendorp. We zijn eerst het Witch Museum in geweest. Daar was een soort voorstelling waarin de aanleiding en het verloop van de trials in beeld werden gebracht. Het had zo in de Efteling kunnen staan. Het was leuk gedaan alleen jammer dat er geen Nederlands vertaling was voor de meiden. Daarna zijn we het historische centrum van het stadje ingelopen. Dat is voor een groot deel voetgangers gebied en er zijn heel veel winkeltjes met hekserij als thema. Een gezellig stadje. We hebben daar heerlijk gelunched (Richard voor het eerst een clam chowder en Monique crabcakes). Daarna nog even geshopped en wat shirtjes en sweaters gekocht. Tot slot nog even het Trial Memorial bekeken en de oude begraafplaats, met graven uit de tijd van de witch trials. Daarna was het koers naar Salisbury, ongeveer 50 miles boven Boston. Daar hebben we een camping (Beach Rose RV Park) gereserveerd voor 3 nachten en van daaruit gaan we Boston en Newburyport verkennen. We waren er rond 17.00 uur en we hebben nog even een lekkere duik genomen. Daarna zijn we naar het strand gelopen (ongeveer 20 minuten) en hebben we nog even met de voeten in de Atlantische Oceaan gestaan.

Van usa 2010

Na een echt Amerikaans diner (hotdogs, corn en chips) in het donker terug gelopen naar de camping.

Dag 8 – Rust- en wasdag

Vandaag hebben we maar één doel, boodschappen doen. Verder hebben we niets op het programma staan. Oorspronkelijk zouden we naar de Plymouth Plantation gaan, maar we hebben de indruk dat dat net zo iets is als Mystic Seaport, dus we zien er vanaf om te gaan. Bovendien hebben we de aankomende 3 dagen veel op het programma staan, dus een dagje rustig aan doen is prima. We zijn eerst naar de Stop and Shop gegaan, een onderdeel van Ahold. Een veel mooiere, maar ook duurdere winkel dan Walmart. Daar hebben we voor een dag of 4 ingeslagen, dus voorlopig hoeven we geen boodschappen meer te doen. En wat blijkt, het is tax-free weekend. Eens per jaar rekenen ze in Massachusetts geen tax, dus dat scheelt weer wat. Onderweg hebben we voor het eerst getankt (28 gallons voor 75 dollar) en toen we terug op de camping waren is Monique de was gaan doen en is Richard gaan zwemmen met Iris en Susan. Op de camping is een Laundramat en al met al kostte het zo’n 1½ uur om de was te doen. Van een aardige Amerikaan hebben we een oud filmroldoosje gekregen met 3 dollar aan kwartjes en daar stoppen we vanaf nu alle quarters in voor de was. De totale was kostte ongeveer 20 quarters. ’s Avonds hebben we voor het eerst de barbecue aangestoken en lekker mais en vlees geroosterd. Na de afwas konden we daar ook nog de marshmellows op roosteren. Al met al een lekker relaxed dagje. Morgen vertrekken we weer naar het noorden van Boston. Onderweg rijden we langs Salem, het heksendorp.

Dag 7 – Mystic Seaport en Marshmellows

Het was koud vannacht! Een graad of 11 volgens weather.com. Richard had een dekentje, maar Monique had deze niet gepakt en heeft daardoor niet zo goed geslapen, net als Susan. Die hebben we om 9.00 uur wakker gemaakt, want we moesten vanmorgen voor tienen van de camping af. Na een ontbijtje in de ochtendzon hebben we onze spullen weer gepakt en voor het eerst onze camper unhooked. Met name het legen van de black water tank duurde even en is niet zo’n prettig klusje. Maar het hoort er bij. Vanuit de camping was het 15 minuten rijden naar Mystic Seaport, een soort openluchtmuseum als de Zaanse Schans, maar dan helemaal gericht op scheepvaart. Onder andere een scheepswerf, een 19e eeuws dorpje en een aantal mooie oude zeilschepen. Er was ook van alles te doen voor de kinderen. Samen hebben ze een speurtocht gedaan en onderweg konden ze allerlei activiteiten doen. Zo hebben ze beestjes gevist langs de waterkant, touwen geknoopt en landkaarten gemaakt. Al met al een leuk bezoek met prima weer en lekker eten (lobster role en shrimps!). Na dit leuke museum zijn we richting Middleboro in Massachusetts gereden. Hier hebben we een camping gereserveerd voor 2 nachten. Na een voorspoedige reis (slechts 2 uurtjes rijden) komen we rond vijfen op de camping aan. We hebben een plekje achteraan, heerlijk midden in het bos. Lekker rustig, maar wel ver van alle faciliteiten. Nog even snel een duik genomen in het zwembad en daarna een soepje en wat broodjes gegeten. Na het eten hebben we een nieuwe poging gedaan om een kampvuur aan de praat te krijgen, en nu met meer succes dan gisteren. We hebben dan ook lekker nog even marshmellows geroosterd en we zijn niet al te laat naar bed gegaan. Lekker slapen met alle bosgeluiden om ons heen. We zijn trouwens al door 5 staten gekomen, te weten New York, New Jersey, Connecticut, Rhode Island en Massachusetts.

Dag 6 – Genieten van het campingleven

Na de drukte van New York en de stress van gisteren was het vandaag tijd om te genieten van het echte campingleven. We hebben allemaal prima geslapen en om een uur of 9.00 waren we pas wakker. Lekker in het ochtendzonnetje een ontbijtje gemaakt en koffie gedronken. Dichtbij de camping is een grote Walmart met wel een groot parkeerterrein, dus daar zijn we eerst maar naar toe gegaan om de resterende dingen te kopen, zoals stoelen, een telefoon en grootverpakkingen drinken en zo. Terug op de camping hebben we geluncht en daarna heerlijk gezwommen. Het was vandaag zo’n 26 graden en prima weer. Richard en de meiden hebben daarna nog even gemini-golft en ondertussen had Monique de pizza klaar (tsja, Mystic Pizza). ’s Avonds nog een heldhaftige poging gewaagd om een kampvuurtje aan te leggen, maar dat liep letterlijk met een sisser af. Het koelt ’s avonds behoorlijk af (i.t.t. New York) dus dat is heerlijk om in slaap te vallen. De airco hoeft dan ook niet aan.

Dag 5 – De Camper! Files en een boodschappendrama.

Vandaag gaat deel 2 van de vakantie beginnen! We regelen een autorit van het hotel naar de RV verhuurder (Moturis) om 8.45 uur. Het is vandaag regenachtig en frisser dan gisteren en dat is voor vandaag eigenlijk wel lekker. We zijn mooi op tijd bij Moturis en we zien onze camper al staan als we het terrein oprijden. Met de uitleg inclusief ‘paperwork’ en een instructievideo zijn we al gauw 1½ verder en vervolgens met het uitpakken en inruimen nog wel ruim een uur. Het is dan ook een uur of 13.00 voordat we wegrijden, op weg naar de dichtst bijzijnde Walmart. Aangezien we daar ook een Tomtom gaan halen, moeten we dus met een routebeschrijving naar de Walmart toe. Nou, dat ging niet helemaal in een keer goed. Eerst reden we verkeerd en toen we eenmaal in White Plains waren waar de Walmart zit, was het nog even zoeken naar de Walmart zelf. En toen was er geen parkeerplaats waar we de camper kwijt konden. Uiteindelijk na lang zoeken, de camper op 5 minuten lopen van de supermarkt neergezet. We hebben niet alles gehaald wat we wilden, omdat we dat niet allemaal lopend mee konden nemen. Toen we uitgeshopt waren, wilden we met boodschappenwagen en al naar de camper lopen, maar wat blijkt; de wielen blokkeren wanneer je het pand verlaat. Dus daar stonden we met ongeveer 20 tasjes. Uiteindelijk is Richard naar de camper gelopen en heeft hem (illegaal) voor de Walmart neergezet, snel de tasjes geladen en weggereden. Met de Tomtom was het niet zo moeilijk om de weg uit White Plains te vinden. We reden op de 1 richting Mystic, maar de bruggetjes werden steeds lager. Uiteindelijk zijn we van de 1 afgegaan om de I-95 te nemen, zodat we in ieder geval niet bang hoefde te zijn voor de hoogte (ondanks dat tomtom het daar niet mee eens was). Alleen daar was het wel behoorlijk druk. We zaten inmiddels in de spits en wat een ritje van 2 uur had moeten zijn, duurde uiteindelijk 3½ uur. Uiteindelijk reden we om 20.15 de KOA campground op bij Mystic. Even snel een eitje gebakken en met de zaklamp de site verkend. Voor het eerst donuts (dunkin) gegeten met een heerlijk kopje zelfgemaakte filterkoffie. Daarna de meisjes in bed gestopt voor de eerste nacht in de camper.

Dag 4 – Museum of Natural History en Central Park

Vanochtend lekker rustig opgestaan. Na een (vet) ontbijtje bij de Subway zijn we op weg gegaan met de metro naar het American Museum of Natural History. We waren iets te vroeg (gaat pas om 10.00 uur open) dus we hebben even gewacht op een bankje in Central Park. Ineens werden we aangesproken door een wat oudere (joggende) man met de vraag of we uit het buitenland kwamen en of we het museum in wilden. Toen we op beide vragen met ‘ja’ antwoordden, gaf hij ons 4 vrijkaartjes voor het museum! Hebben wij weer! Voor de ingang vormde zich een grote rij (in de zon) en wij hadden al gezien dat er via de metro ook een ingang was. Daar zijn we heen gelopen en zijn aangesloten in de (veel kortere) rij, lekker in de airco. We zijn eerst naar de 4e verdieping gegaan waar alle dino’s staan. Het is echt ontzettend gaaf om een echt skelet van een T-rex en Brontosaurus te zien. We hebben alle verdiepingen gezien , maar vooral de dino afdeling en de Afrikaanse zoogdieren afdeling waren mooi. Op het laatst ook nog de Sealife afdeling gezien waar een replica van een blauwe vinvis van 30m aan het plafond hangt. Een heel indrukwekkend museum, waar we nog wat meer tijd besteed hebben dan we van te voren gepland hadden. Het museum ligt naast Central Park, dus vanuit het museum zijn we Central Park ingewandeld. Daar hebben we eerst een half uurtje geluierd en toen een beetje door het Park gelopen. We waren al te laat om de Central Park Zoo in te gaan, dus we zijn het park uitgelopen en hebben een taxi terug genomen naar het hotel. Richard is met de meiden gaan zwemmen terwijl Monique vast de koffers is gaan inpakken, want morgen moeten we de camper ophalen! ’s Avonds nog even lekker naar Times Square geweest.

Dag 3 - Varen en wandelen

Vandaag waren we al wat later wakker. Om een uur of 7.00 waren we op en gedoucht. Op weg naar de metro zijn we bij een Deli gestopt voor een bagle en koffie. We hebben de metro genomen naar Battery Park en zijn aangesloten in de rij voor de Statue cruise naar Liberty en Ellis Island. Een rijtje, want 15 minuten later zijn we aan boord. Een goed plekje gezocht aan stuurboord en genoten van het tochtje langs The Statue of Liberty. We hebben besloten om niet uit te stappen op Liberty Island, maar direct door te varen naar Ellis Island. Daar is het immigration museum. Het is gevestigd in het gebouw waar tot 1954 alle immigranten eerst ‘gekeurd’ werden alvorens ze het land in mochten. Wij hebben daar een audiotour gehaald en het was indrukwekkend om te horen hoe dat vroeger ging. Bovendien is het gewoon een mooi gebouw. We hebben daar ook nog lekker geluncht en vanaf Ellis Island heb je een schitterend uitzicht op de skyline van Manhattan. Terug op Manhattan hebben we de metro genomen naar Grand Central Station. Een prachtige stationshal, die de meiden goed kenden van de film Madagascar. In de foodcourt onder de stationshal hebben we een lekkere smoothie gehaald en een half uurtje mensen gekeken. Daarna zijn we naar Macy’s gelopen om te shoppen. Onderweg nog Converse schoenen voor Iris en Susan gekocht. Maar toen we eenmaal in Macy’s waren, was eigenlijk de energie om te shoppen al een beetje op. Uiteindelijk hebben we alleen sokken gekocht (wel met 10% korting via de kortingskaart voor buitenlanders!). Bij de uitgang van Macy’s hebben we direct een taxi aangehouden en zijn we comfortabel teruggereden naar het hotel. Effe relaxen. Voor de eerste keer gebruik gemaakt van het zwembad in het hotel en daarna heerlijk Italiaans gegeten. Bij Starbucks werken we nu even het reisverslag bij en daarna is het weer lekker slapen. Morgen staan Museum of Natural History en Central Park op het programma.

Dag 2 - Wat een drukke stad

Ja, jetlag… Om 5 uur was Richard wakker en ging vast een stukje wandelen (metrokaartje gekocht). Toen Richard terug kwam, was de rest van de familie ook wakker. We hebben eerst een lekkere bagel en koffie gekocht langs de weg en zijn in de metro naar Brooklyn gestapt. Via de Brooklyn Bridge zijn we terug gelopen naar Manhattan. Wat een prachtig uitzicht op de skyline! Veel joggende mensen op de brug. Het is heerlijk weer, zo ’s ochtends, maar later op de dag wordt het wel erg warm. Van de Brooklyn Bridge, zijn wij (na een tussenstop bij Starbucks) naar Wall Street en Trinity Church gelopen. We zijn even binnen geweest in Trinity Church en vervolgens naar Ground Zero gelopen. Het is één grote bouwput. Het Visitors Centre was erg indrukwekkend. Daar komt de omvang en impact van het alles wel echt dichtbij. Vooral de ‘missing persons’ oproepen maken indruk…. Van daaruit zijn we naar Battery Park gelopen. We hadden het idee om de boot naar Liberty Island te nemen, maar de energie was even weg. We hebben de metro terug genomen naar het hotel en Monique heeft met de meiden lekker een powernap gedaan. Richard had geen behoefte aan een tukje en is naar de Intrepid geweest. Dit is op loopafstand van het hotel. De Intrepid is een groot vliegdekschip, gevuld met allerlei vliegtuigen. Interessant, maar wel echt iets voor Richard om alleen te doen. Richard is ook nog even in de Concorde geweest en na 1½ uur was Richard weer terug in het hotel en waren Monique en de meiden weer lekker uitgerust en opgefrist. Vanuit het hotel zijn we naar Top of the Rock gelopen en in 43 seconden naar de 67e verdieping gegaan. Wat een prachtig uitzicht op New York! Toen we weer beneden waren zijn we naar TGIF geweest op Times Square. Na het eten hebben we heerlijk een tijdje op de tribune van Times Square gezeten om alle indrukken in ons op te nemen. Toen op zoek naar de M&M winkel. Een paradijs voor Monique! Je kunt het zo gek niet bedenken of er is een M&M variant van! De buit bestaat o.a. uit oorbelletjes, een beker en kilootje M&M’s. Daarna nog even naar de Toys ‘r Us waar we o.a. een heel leuk t-shirtje voor Iris gescoord hebben. Toen was de pijp echt leeg en om een uur of 22.00 waren we terug in het hotel om snel in slaap te vallen.

Dag 1 - Een lange reis

Het is eindelijk zo ver! De reis is begonnen. Om half tien stappen we, bepakt en bezakt, in de auto op weg naar Dusseldorf Airport. Richard laat Monique en de kinderen achter bij de vertrekhal en gaat de auto op lang parkeren achter (die na het nodige zoeken gevonden wordt). Ondertussen checkt Monique vast in en zonder noemenswaardige rijen en zijn we even later weer verenigd. Wat is Dusseldorf toch een fijne luchthaven vergeleken met Schiphol! Het vliegtuig zit hartstikke vol, maar de vlucht gaat prima. De meiden vermaken zich ook prima met af en toe een filmpje kijken, DS-en of lezen. Na een voorspoedige vlucht landen we precies op tijd op JFK. Een half uurtje later staan we al in de rij voor de taxi. Ongeveer een uurtje later, om 18.00 uur, zijn we in het hotel. Onderweg zijn we al langs Times Square gereden. Na even allemaal lekker gedouchet te hebben, zijn we nog een hapje wezen eten in de buurt van het hotel. Om 21.00 uur lokale tijd (dus 03.00 uur NL tijd!) zijn we lekker gaan slapen. De meiden hebben het prima uitgehouden al die tijd.